„Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych ma być wyrazem hołdu dla żołnierzy drugiej konspiracji za świadectwo męstwa, niezłomnej postawy patriotycznej i przywiązania do tradycji niepodległościowych, za krew przelaną w obronie Ojczyzny.” Mówił w jednym ze swoich przemówień śp. Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej Lech Kaczyński. Dlatego nie mogło zabraknąć nas na miejskich obchodach Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych.
28 lutego 2016 r. dyrektor szkoły p. Krzysztof Kuczerski, nauczyciele: p. Seweryn Gierczak, p. Piotr Łopusiewicz, p. Agnieszka Stonoga i p. Izabela Winiarska oraz młodzież z klas 2A, 2D i 3A uczestniczyli w uroczystej Mszy Świętej w kościele p.w. Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie. Następnie delegacja złożyła kwiaty pod pomnikiem poświęconym niezłomnym żołnierzom podziemia antykomunistycznego. O 12.00 wystartował bieg „Tropem Wilczym”, upamiętniający wszystkich zamordowanych. Dystans biegu wynosił 1963 metry. Dlaczego? 21 października 1963 r. komuniści zamordowali ostatniego z „Wyklętych” – sierżanta Wojska Polskiego Józefa Franczaka ps. „Lalek”. Uczeń klasy 3A – Dawid Kapuściński ukończył bieg jako czwarty z ponad pięciuset zawodników.
A tak o żołnierzach drugiej konspiracji pisał Zbigniew Herbert:
Wilki
Ponieważ żyli prawem wilka
Historia o nich głucho milczy
Pozostał po nich w białym śniegu
Żółtawy mocz i ślad ich wilczy.
Przegrali bój we własnym domu
Kędy zawiewał sypki śnieg
Nie było komu z łap wyjmować cierni
I gładzić ich zmierzwioną sierść.
Nie opłakała ich Elektra
Nie pogrzebała Antygona
I będą tak przez całą wieczność
We własnym domu wiecznie konać
Ponieważ żyli prawem wilka
Historia o nich głucho milczy
Pozostał po nich w kopnym śniegu
Ich gniew, ich rozpacz i ślad ich wilczy.
A tak o żołnierzach drugiej konspiracji pisał Zbigniew Herbert:
Wilki
Ponieważ żyli prawem wilka
Historia o nich głucho milczy
Pozostał po nich w białym śniegu
Żółtawy mocz i ślad ich wilczy.
Przegrali bój we własnym domu
Kędy zawiewał sypki śnieg
Nie było komu z łap wyjmować cierni
I gładzić ich zmierzwioną sierść.
Nie opłakała ich Elektra
Nie pogrzebała Antygona
I będą tak przez całą wieczność
We własnym domu wiecznie konać
Ponieważ żyli prawem wilka
Historia o nich głucho milczy
Pozostał po nich w kopnym śniegu
Ich gniew, ich rozpacz i ślad ich wilczy.
Galeria artykułu
